Een particulieronderzoeker of particulier rechercheur is geen opsporingsambtenaar zoals een politierechercheur dat bijvoorbeeld wel is. Een politieambtenaar heeft opsporingsbevoegdheden welke staan beschreven in het wetboek van strafvordering.

Een particulieronderzoeker is een burger die bedrijfsmatig onderzoekhandelingen verricht met een commercieel oogmerk. Een particulieronderzoeker heeft dan ook geen bevoegdheden zoals een politierechercheur, maar hij heeft daarentegen ook niet de zelfde beperkingen als een politierechercheur.

Wat een particulieronderzoeker allemaal wel en niet mag, en hoe ver hij met zijn onderzoekshandelingen mag gaan, staat beschreven in de privacy gedragscode voor particuliere onderzoek- of recherchebureaus.

De privacy gedragscode zorgt ervoor dat de onderzoeksmethoden en onderzoeksmiddelen die het recherchebureau toepast, in overeenstemming zijn met de Wet Bescherming Persoonsgegevens.

Een particulier onderzoeker heeft dus geen politiebevoegdheden en kan dan ook niets afdwingen. Ook is het schenden van de persoonlijke levenssfeer niet toegestaan. Hiermee wordt bijvoorbeeld bedoeld het zonder toestemming van de bewoners betreden van een woning, of het afluisteren van gesprekken in een woning.

In onderzoeken komt het vaak voor dat er informatie wordt gevonden die niet relevant is voor uw onderzoeksvraag. Deze informatie mag niet met u of derden worden gedeeld, vastgelegd of bewaard. Na het onderzoek mogen de resultaten van het onderzoek niet voor langere tijd worden bewaard of gebruikt worden in andere onderzoeken.

Voor meer informatie over wat een particulier onderzoeker wel en niet mag volg je de onderstaande links.